Via de notaris is het verhaal van mijn komst snel rondgegaan. De nieuwsgierige buurvrouw nodigde me uit bij haar thuis, ze had ook voor een tolk gezorgd, bekend is al dat mijn frans beroerd is.
En zo verscheen er een Nederlander, samen met zijn twee vreselijk leuke honden. Er werd verteld en getolkt en mijn buurvrouw was in haar nopjes want aan mij hadden ze wel wat, ik ook aan hen.
Met kerst kwamen vrienden van mij, met hun dochter. Zij hebben ooit in Tsjechië een enorm oud huis gekocht en ze weten wel iets over dergelijke ondernemingen en ontberingen. Ze hadden een langdurige en vermoeiende reis gemaakt, maar er stond zuurkool voor ze klaar en ze konden snel naar bed. Eerste kerstdag was het erg mistig, dat ging ten koste van het prachtige uitzicht dat ik ze wilde laten zien. Ze hebben hier alles bekeken en bewonderd, ze hebben mee helpen denken, mij houtkloven geleerd (valt niet mee), en geholpen met spullen verplaatsen. Ik heb nu mijn slaapkamer in 1 van de balkonkamers en kijk meteen na het wakker worden uit over de heuvels.
De dag na kerst trok de mist op en verscheen er een sprookjesachtig landschap, door de rijp die overal, werkelijk overal te zien was. We reden naar Lac des Settons en daar leek het net of het hele meer bevroren was, het lag er zo verlaten bij, een prachtig natuurverschijnsel. We genoten van de omgeving.
Toen ze weer vertrokken waren werd het tijd om een auto te regelen.
Ik ging op zoek naar terreinwagens, met vierwielaandrijving. Maar wat ik al vermoedde bleek waar: de occasions zijn hier werkelijk zo duur dat het niet leuk meer is, helemaal met de wetenschap dat je in Nederland veel minder zou betalen voor dezelfde auto. Maar in Frankrijk zijn nieuwe auto's veel goedkoper door het ontbreken van de bpm. Een nieuwe Toyota gaat boven mijn budget, maar een Suzuki is heel goed te doen. En er stond een Jimny mij grijnzend aan te kijken, want in Nederland was ik ook al gecharmeerd van het model. Een week later had ik mijn Jimny, verzekerd en wel, en hij rijdt geweldig!
De volgende gasten waren mijn zus en zwager, die eigenlijk meteen naar een hotel zouden gaan, maar die ik onverwacht aantrof bij mijn buurvrouw, achter de driekoningentaart.
Ze hebben één nachtje in mijn huis geslapen, maar gingen de volgende dag toch maar naar Autun. Met hen (en buurvrouw) ben ik naar een wijnboer net boven Beaune gegaan, bij Ladoix-Serrigny, het domein van Francois Capitain. Natuurlijk vertelde mijn buurvrouw in geuren en kleuren dat ik haar nieuwe buurvrouw ben en dat ik in de pastorie van de Brochots ben komen wonen. De man kent Cussy, heeft er zelf ook een huis en kent ook mijn huis. Ik kreeg na afloop de aangebroken fles witte wijn mee ter waarde van 55 euro. Beaune is ook mooi, wel heel toeristisch, veel wijn, cave na cave. En ik ben verrukt dat ik ook een cave heb, en kan hem nu een beetje maken zoals bij Michel Capitain. Hij komt er trouwens ook eens naar kijken.
zondag 18 februari 2007
Wijnproeven
Via de notaris is het verhaal van mijn komst snel rondgegaan. De nieuwsgierige buurvrouw nodigde me uit bij haar thuis, ze had ook voor een tolk gezorgd, bekend is al dat mijn frans beroerd is.
En zo verscheen er een Nederlander, samen met zijn twee vreselijk leuke honden. Er werd verteld en getolkt en mijn buurvrouw was in haar nopjes want aan mij hadden ze wel wat, ik ook aan hen.
Met kerst kwamen vrienden van mij, met hun dochter. Zij hebben ooit in Tsjechië een enorm oud huis gekocht en ze weten wel iets over dergelijke ondernemingen en ontberingen. Ze hadden een langdurige en vermoeiende reis gemaakt, maar er stond zuurkool voor ze klaar en ze konden snel naar bed. Eerste kerstdag was het erg mistig, dat ging ten koste van het prachtige uitzicht dat ik ze wilde laten zien. Ze hebben hier alles bekeken en bewonderd, ze hebben mee helpen denken, mij houtkloven geleerd (valt niet mee), en geholpen met spullen verplaatsen. Ik heb nu mijn slaapkamer in 1 van de balkonkamers en kijk meteen na het wakker worden uit over de heuvels.
De dag na kerst trok de mist op en verscheen er een sprookjesachtig landschap, door de rijp die overal, werkelijk overal te zien was. We reden naar Lac des Settons en daar leek het net of het hele meer bevroren was, het lag er zo verlaten bij, een prachtig natuurverschijnsel. We genoten van de omgeving.
Toen ze weer vertrokken waren werd het tijd om een auto te regelen.
Ik ging op zoek naar terreinwagens, met vierwielaandrijving. Maar wat ik al vermoedde bleek waar: de occasions zijn hier werkelijk zo duur dat het niet leuk meer is, helemaal met de wetenschap dat je in Nederland veel minder zou betalen voor dezelfde auto. Maar in Frankrijk zijn nieuwe auto's veel goedkoper door het ontbreken van de bpm. Een nieuwe Toyota gaat boven mijn budget, maar een Suzuki is heel goed te doen. En er stond een Jimny mij grijnzend aan te kijken, want in Nederland was ik ook al gecharmeerd van het model. Een week later had ik mijn Jimny, verzekerd en wel, en hij rijdt geweldig!
De volgende gasten waren mijn zus en zwager, die eigenlijk meteen naar een hotel zouden gaan, maar die ik onverwacht aantrof bij mijn buurvrouw, achter de driekoningentaart.
Ze hebben één nachtje in mijn huis geslapen, maar gingen de volgende dag toch maar naar Autun. Met hen (en buurvrouw) ben ik naar een wijnboer net boven Beaune gegaan, bij Ladoix-Serrigny, het domein van Francois Capitain. Natuurlijk vertelde mijn buurvrouw in geuren en kleuren dat ik haar nieuwe buurvrouw ben en dat ik in de pastorie van de Brochots ben komen wonen. De man kent Cussy, heeft er zelf ook een huis en kent ook mijn huis. Ik kreeg na afloop de aangebroken fles witte wijn mee ter waarde van 55 euro. Beaune is ook mooi, wel heel toeristisch, veel wijn, cave na cave. En ik ben verrukt dat ik ook een cave heb, en kan hem nu een beetje maken zoals bij Michel Capitain. Hij komt er trouwens ook eens naar kijken.
