zondag 18 februari 2007

Eerste communicatie

Nu gaat het er toch wel kerstachtig uitzien met de rijp op het gras, op de stenen muurtjes en in de bomen, met de zon die zulk prachtig licht geeft en de mist. Sfeervol hoor. Met de auto ga ik liever niet weg, als vanmiddag de wegen minder glad zijn misschien... Dus maak ik op m'n gemak de kachel aan, de kamer waar de kachel staat is nog steeds warm. Ik rommel wat in huis en heb in de badkamer wat behang losgetrokken. Misschien maak ik daar een douche voor de gasten. Eigenlijk moet ik ook een betere toilet hebben, die kan ook wat groter worden als ik een stuk van de badkamer afhaal. Tja, zo wordt het het één of het ander.., ik denk nog wel even door tot ik tot de beste oplossing kom. Ik heb met veel moeite een lege gasfles in de auto gekregen. Ik heb ook bijna geen benzine meer, dus ik ga op pad naar een tankstation. Bij de eerste heb ik niet de goede betaalkaart. Ik heb helemaal geen zin verder te gaan zoeken en besluit eerst maar eens de telefoon te gaan regelen. Dus op naar het plein in Autun. De Orange winkel is erg druk. Na een tijdje heb ik mijn telefoonnummer, hoeraaa! Dit is mijn eerste taaloverwinning. Ik ga naar het internetcafé en krijg daar voor elkaar dat ik een usb-stick kan lenen, zodat ik de offline brieven van mijn laptop kan kopieëren om ze later als mail te versturen. Weer gelukt. En nu op naar de benzine, ik heb de gasfles kunnen omwisselen, met handen en voeten. Ik ben heel voldaan als ik terug ga, en besluit snel terug te rijden, want het begint aardig mistig te worden. 18 kilometer rijd ik door de mist. Op het moment dat ik de heuvels in ga trekt de mist op, de lucht is lichtgevend turkoois en mooi roze, het is heel sprookjesachtig zo met de donkere huizen en bomen. Mijn dag is weer helemaal goed. Dank aan de vriendelijke Fransen. Het was een bijna onmogelijke klus de volle tank op zijn plaats in de kelder te krijgen. Dat moet anders kunnen.