.JPG)
De omslag, het vooruitzicht.
Ik heb al 3 keer een huis gekocht dat helemaal uitgeleefd was, en ben ook 3 keer vanaf de basis begonnen het me eigen te maken. Dit huis valt nog het meest mee. Ik was in Amterdam ook alleen en onwennig, met een plattegrond de straten zoekend.
Ik heb net even buiten op het terras koffie gedronken. Dat beeld had ik voor ogen toen ik in Amsterdam in m'n bedstee lag weg te dromen, nu is het al zover. Er kwam net een eenkhoorntje langs en het is lekker warm in het zonnetje, terwijl het vannacht flink heeft gevroren.
De buitenleidingen zijn al afgesloten.
De makelaar komt langs met de koopakte. Ik heb het vaker meegemaakt, dus niets is nieuw. We nemen alles door, vooral de punten die benadrukken dat ik braaf de belastingen moet betalen.
Ik vroeg de makelaar of ik een rok aan moest doen naar de notaris. Ze vertelde dat er zelden gevraagd wordt je jas uit te doen, dus ze zien niet eens wat er onder zit.
Met de Brochots reden we naar Autun.
Bij de notaris werd er druk gepraat, dat had ook te maken met het feit dat de notaris het huis goed kent en als kleine jongen met meneer Brochot speelde. Er werd me uitgelegd dat ik het huis de eerste 3 jaar als woonhuis moet gebruiken en er daarna vanalles mee mag doen, en dat Brochot en notaris senior al besproken hadden dat het gat in het gezamelijke muurtje tussen de twee erven gedicht zou worden, kostenloos voor mij. De rest wist ik al. Na een drukke bedoening, met veel frans over en weer, werd er getekend en werd me verzekerd dat ik nu de eigenares van de pastorie ben. Duidelijk was dat ze me erg charmant vonden, daarom én omdat ik buurvrouw werd van zijn vader, zoende de notaris mij, bij uitzondering.
Daarna koffie met z'n allen in het buurtcafé en Champagne bij de Brochots in hun nieuwe huis, een chalet, boven op een heuvel. Het staat naast zijn aannemersbedrijf en hij bouwde het als zomerhuisje. Vervolgens zijn ze er gebleven, vandaar de verkoop van de pastorie. Nu bouwen ze het chalet verder uit. Na 3 glazen Champagne en vele verhalen later vertrokken we weer. Heel Cussy schijnt zo'n beetje familie van elkaar te zijn. Het is een voordeel bij de Brochots in de smaak te vallen, dat maakt de roddels mild en de vriendelijkheid groter.
Het was een gedenkwaardige dag, met veel uitnodigingen, een kerstboom, foto's en korting op bouwmateriaal.
Wat wil ik nog meer.
zondag 18 februari 2007
Dag vier
De omslag, het vooruitzicht.
Ik heb al 3 keer een huis gekocht dat helemaal uitgeleefd was, en ben ook 3 keer vanaf de basis begonnen het me eigen te maken. Dit huis valt nog het meest mee. Ik was in Amterdam ook alleen en onwennig, met een plattegrond de straten zoekend.
Ik heb net even buiten op het terras koffie gedronken. Dat beeld had ik voor ogen toen ik in Amsterdam in m'n bedstee lag weg te dromen, nu is het al zover. Er kwam net een eenkhoorntje langs en het is lekker warm in het zonnetje, terwijl het vannacht flink heeft gevroren.
De buitenleidingen zijn al afgesloten.
De makelaar komt langs met de koopakte. Ik heb het vaker meegemaakt, dus niets is nieuw. We nemen alles door, vooral de punten die benadrukken dat ik braaf de belastingen moet betalen.
Ik vroeg de makelaar of ik een rok aan moest doen naar de notaris. Ze vertelde dat er zelden gevraagd wordt je jas uit te doen, dus ze zien niet eens wat er onder zit.
Met de Brochots reden we naar Autun.
Bij de notaris werd er druk gepraat, dat had ook te maken met het feit dat de notaris het huis goed kent en als kleine jongen met meneer Brochot speelde. Er werd me uitgelegd dat ik het huis de eerste 3 jaar als woonhuis moet gebruiken en er daarna vanalles mee mag doen, en dat Brochot en notaris senior al besproken hadden dat het gat in het gezamelijke muurtje tussen de twee erven gedicht zou worden, kostenloos voor mij. De rest wist ik al. Na een drukke bedoening, met veel frans over en weer, werd er getekend en werd me verzekerd dat ik nu de eigenares van de pastorie ben. Duidelijk was dat ze me erg charmant vonden, daarom én omdat ik buurvrouw werd van zijn vader, zoende de notaris mij, bij uitzondering.
Daarna koffie met z'n allen in het buurtcafé en Champagne bij de Brochots in hun nieuwe huis, een chalet, boven op een heuvel. Het staat naast zijn aannemersbedrijf en hij bouwde het als zomerhuisje. Vervolgens zijn ze er gebleven, vandaar de verkoop van de pastorie. Nu bouwen ze het chalet verder uit. Na 3 glazen Champagne en vele verhalen later vertrokken we weer. Heel Cussy schijnt zo'n beetje familie van elkaar te zijn. Het is een voordeel bij de Brochots in de smaak te vallen, dat maakt de roddels mild en de vriendelijkheid groter.
Het was een gedenkwaardige dag, met veel uitnodigingen, een kerstboom, foto's en korting op bouwmateriaal.
Wat wil ik nog meer.
