Eenden

Tja, alles moet je leren. Ik kan dan wel eendenborst kopen in de supermarkt, maar een eend zelf klaar te maken is een heel ander verhaal. Het begint bij respect voor het dier. Het zijn hele mooie dieren. Deze eenden hebben een lang jaar in een prachtig reservaat geleefd. Daarna zijn ze voor de jacht. Je kan daar goed of slecht over denken. Ik denk nu: Ze hebben niet in hokjes geleefd. Op een dag werden ze geschoten. En daar liggen ze dan. Ik heb niet aan de jacht meegedaan. Maar wil wel net zoals alle vrouwen in het dorp, een eend kunnen klaarmaken, na de jacht. En die kans kreeg ik vandaag. De eerste keer in mijn leven, dat ik een dier moet plukken enz. Moet even schroom overwinnen en vervolgens het dier bekijken, voelen en had kreeg er respect voor. Toen begon het plukken en ik leerde wat ik verder moest doen. Acht eenden heb ik klaargemaakt. Het ging me steeds beter af, ik voelde geen weerzin meer en vond de dieren steeds mooier en vertrouwder. Toen de klus geklaard was, was ik heel tevreden. Het vlees wordt verdeeld, onder een aantal mensen. En ik heb een oude traditie mogen ondergaan. Als trofee heb ik prachtige vleugels, om de houtskool tekeningen mee te poetsen en sluieren. Oef, ja, ik leef hier echt op het franse platteland.