donderdag 30 juli 2009

Het katten verhaal.

Momenteel ben ik erg druk met het poezenleven hier. Catootje en Sloebertje kregen dus een nestje. Dat maakte ze kitten af en werden heuse moederpoezen. En dat doen ze met verve. Ze helpen elkaar en geven melk aan wie wil, en denken niet in mijne of deine. Samen zijn ze druk met het wassen, opvoeden en de boel in de gaten houden. De kitten verhuisden een paar keer, tot ze in de nieuwe kast terecht kwamen. Die beviel goed. Ze hadden er een slaaphok, speelruimte en een ruimte voor de kattenbak. En in het gaas van de deurtjes kunnen ze heerlijk klimmen. Twee tijgermeisjes gingen na 8 weken weg en doen het voorbeeldig bij hun nieuwe baasjes. Daarna gingen eerst Catoo en daarna Sloeber onder het mes. Ze klaagden steen en been toen ze in de auto zaten, bij de dierenkliniek gaven ze zich eraan over. De franse dierendokters en assistenten vinden de namen Catootje en Sloebertje onuitspreekbaar. Dapper waren ze. Catoo ving de jongen weer op, omdat Sloeber het langst voedde. Sloeber bleef op afstand kijken, begreep dat kattennageltjes en een wond niet samen gaan. De kitten beoefenen hun jacht technieken. Ze springen de vogelsprong, ze vervaardigen sluiptechnieken en ze hutselen hun prooi. De moeders doen driftig mee. en na het weekend gaan de laatste kitten weg. Dan blijft alleen Ozzy over, de zwarte kater. Hij mag blijven.