Er was geen doorkomen meer aan. Het gras en de vele planten: berenklauwen, brandnetel, stinkende gouwe, koningskaarsen omslingerd door klimopsoorten en stekeligere soorten waren een jungle geworden.
Hier moest maar even een tuinman met grof geweld doorheen. Hij maaide met zijn machine alles omver. Ik deed de rest en snoeide de wingerd aan de garage, rondom de ramen en tot een meter onder de dakgoot. De pruimenboom hangt zwaar van de nauwelijks eetbare pruimen, dus die ook maar flink snoeien. De planten die zich langs de stenen muren hebben genesteld trek ik er met wortel en al uit en met kruiwagen en riek verzamel ik het tuinaval in de aanhanger. Na een paar dagen was de tuin weer overzichtelijk (voor een maandje ofzo?) en nu kan er weer eens rondgelopen worden, maar het wordt nog een hele klus deze tuin gastvrij te maken. Laat het niet aan de Fransen over, die houden alleen van gladiolen, lelies en rozen, al het andere is onkruid. Weg, weg, weg, vinden ze, je laat toch geen hazelaars, pruimen, koningskaarsen, papavers en vlier in de tuin staan? Dit wordt nog een blog apart... Maar het erf staat er in ieder geval wel prachtig schoon bij, je kunt lekker in de schaduw van de moerbei zitten, de margrieten zijn aan het bloeien en de rozen gaan gewoon door.
