Hij is er altijd, lijkt wel, die avondzon. Het licht komt van achter mijn huis en schijnt voor me uit over het dal. Prachtige kleuren, zo is het uitzicht het mooist en het meest gefotografeerd.
Op dat moment slaat ook de klok, het avondgebed. Eerst 3x3 zachte klokslagen, dan gaat hij echt luiden, vervolgens weer een aantal klokslagen, die in aantal afnemen en eindigen met 1 slag. Om 7 uur 's morgens, 12 uur 's middags en weer om 7 uur 's avonds.
Het is al heel vertrouwd geworden. Ondertussen neemt het hele drukke kwetteren met schelle uithalen van de vogels ook wat af en hoor je in de verte nog melodietjes van de merel en de lijster. Zelfs met de zon nog volop op het uitzicht, verschijnen toch al de eerste vleermuizen.
De sering staat in bloei, er komen af en toe geurtjes langs.
Het is zo rustgevend.
Dit is de latijnse tekst die bij het klokkenluiden hoort:
Angelus Domini nuntiavit Mariae et concepit de Spiritu Sancto.
Ave Maria...
Ecce, ancilla Domini. Fiat mihi secundum verbum Tuum.
Ave Maria...
Et verbum caro factum est et habitavit in nobis.
Ave Maria...
Ora pro nobis, Sancta Dei Genetrix,
ut digni efficiamur promissionibus Christi.
Oremus. Gratiam Tuam, quaesumus, Domine, mentibus nostris infunde,
ut, qui angelo nuntiante, Christi, Filii Tui, incarnationem cognovimus,
per passionem eius et crucem ad resurrectionis gloriam perducamur.
Per eundem Christum, Dominum nostrum. Amen.
