Terwijl wij massaal ons maagdelijke velletje aan de zon tonen, doen de planten het ook. Het is een verrassing welke bloemen en kleuren ze gaan geven, want aan de groene blaadjes is dat voor mij moeilijk te zien. De fruitbomen van de notaris staan zo vol witte bloesems dat je er duizelig van wordt. Vooral als de avondzon erop gaat schijnen. De oude donkere knoesten van het hout en de frisse, jonge witte blaadjes zijn een plaatje. Een deel van mijn uitzicht is erdoor verloren gegaan, maar ik krijg er iets heel moois voor terug.
Ondertussen heb ik veel energie om te klussen, en tot mijn verbazing trek ik het eerste velletje van het vieze behang er gemakkelijk af en blijft het tweede velletje papier keurig zitten. Had ik dit maar eerder gedaan. Klusje van niks, en zoveel witter en frisser. De stellingkasten zijn nu compleet en dat geeft nog meer bergruimte in de grote kamer. Daar heb ik het al aardig naar mijn zin. Nog even genieten van deze zomerse dagen, in de zon steeg de temperatuur tot 35 graden.
Maar het windje is heerlijk koel.
